ทหารเอกพระนเรศวร ... ก่อกบฏ เหตุเพราะน้อยใจ!!

[Nopphumz]

ทหารเอกพระนเรศวร ... ก่อกบฏ เหตุเพราะน้อยใจ!!

หลายท่านคงจะเคยได้ชมภาพยนตร์ "ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช" กันแล้วนะครับ ในภาพยนตร์ภาค ๒ ที่เปิดเรื่องด้วยการเข้ามาถวายตัวของนายทหารสองท่าน ซึ่งในพระราชพงศาวดารมักจะเอ่ยถึงทั้งสองท่านนี้พร้อมๆกัน คือ "พระชัยบุรี พระศรีถมอรัตน์" และทั้งสองนี้ก็เป็นหนึ่งในทหารเอกของพระนเรศวร เข้าร่วมสงครามน้อยใหญ่กับพระองค์ และอาจจะเรียกได้ว่าเป็นนายร้อยพระนเรศรุ่น ๑ ก็ว่าได้

แต่ทว่าภายหลังหนึ่งในสองท่านนี้กลับกลายเป็น "กบฏ" ฝากชื่อเสียไว้กับแผ่นดิน ทำไม? นายทหารท่านนั้นถึงได้กล้าที่จะกบฏในแผ่นดินสมเด็จพระนเรศวมหาราช พระมหากษัตริย์ที่ประกาศศักดานุภาพไปสิบทิศ! เรามาร่วมเดินทางย้อนอดีตกันนะครับ

หลังจากศึกยุทธหัตถี สมเด็จพระนเรศวรทรงพิโรธที่แม่ทัพนายกองของพระองค์ตามเสด็จไม่ทัน หากไม่เพราะพระมหาอุปราชมีเลือดขัติยะสูงออกมารบด้วยคำท้าก็คงจะสวรรคตลงกลางวงล้อม พระองค์หมายจะประหารชีวิตเหล่าแม่ทัพนายกองนั้น แต่พระพนรัตน์ วัดป่าแก้วได้ทูลขอชีวิตไว้ พระนเรศวรจึงมีบัญชาให้แม่ทัพเหล่านั้นไปทำคุณไถ่โทษโดยต้องตีเมืองตะนาวศรีและทวายให้จงได้

แม่ทัพทั้ง ๖ ท่านก็สามารถเอาเมืองทั้งสองมาถวายพระนเรศวรตามพระบัญชาแก้ตัวได้ พระนเรศวรทรงตั้งให้ "พระยาศรีไสยณรงค์" รั้งเมืองตะนาวศรี และพระยาศรีไสยณรงค์นี้ก็คือ "พระศรีถมอรัตน์" นั่นหล่ะครับ

ครั้นวันอังคาร เดือนห้า ขึ้นสองค่ำ ลุศักราช๙๔๘ ปีจอ อัฐศก

กรมการเมืองกรุยบุรีบอกเข้ามาว่า พระยาศรีไสยณรงค์ซึ่งให้ไปรั้งเมืองตะนาวศรีเป็นกบฏ

โกษาธิบดีกราบบังคมทูล พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวพระกรุณายังแคลงอยู่

จึงโปรดให้มีตราออกไปหาตัว พระยาตะนาวศรีก็มิมา

สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทรงพิโรธ จึงให้สมเด็จพระอนุชาธิราชเจ้า

เสด็จพระราชดำเนินยกทัพออกไป

ปีพ.ศ.๒๑๓๗ หรือ ๒ ปีหลังจากพระยาศรีไสยณรงค์เข้ารั้งเมืองตะนาวศรี ก็มีรายงานไปยังกรุงศรีอยุธยาว่าเจ้าเมืองตะนาวศรีคิดการกบฏ ใช่ครับเป็นใครก็สงสัย ทำไม "คนสนิท" ถึงคิดการกบฏ เพราะโทษของการกบฏนั้นมีเพียงสถานเดียวเท่านั้นคือ "ตาย" พระศรีถมอรัตน์คงจะต้องมีอะไรในใจลึกๆกับพระนเรศวร หรืออะไรบางอย่างที่ทำให้คนๆนี้กล้าที่จะเลือกทางตายก็เป็นได้

เมื่อครั้งที่พระมหาอุปราชยกทัพเข้ามาตีกรุงศรีอยุธยาในปี ๒๑๓๕ พระยาศรีไสยณรงค์รับคำสั่งให้เป็นแม่ทัพออกไปคอยท่าที่เมืองสุพรรณบุรี ครั้งเมื่อทัพหลวงถึงสุพรรณบุรี ทรงโปรดให้พระยาศรีไสยณรงค์ยกทัพไปยังตำบลดอนระฆังพร้อมทั้งกำชับกับการจัดกระบวนทัพว่าหากข้าศึกมามากให้ถอยลงมาไม่ต้องรบ แต่ทว่าเมื่อถึงคราวศึกพระยาศรีไสยณรงค์กลับไม่ยอมถอย ทำให้แตกพ่ายไม่เป็นกระบวนไปปะทะทัพหลวงเป็นโกลาหลใหญ่ สมเด็จพระนเรศวรต้องเป็นแผนการรบเป็นปัจจุบันทันด่วน วุ่นวายไปทั้งทัพ แต่สุดท้ายก็ทรงมีชัยจากยุทธหัตถี

หากพิจารณส่วนนี้ก็จะเห็นว่า "พระยาศรีไสยณรงค์" เป็นปฐมเหตุให้เกิดโกลาหลใหญ่กับทัพสมเด็จพระนเรศวรจนเกือบเอาพระองค์ไม่รอด ทำให้พระนเรศวรทรงพิโรธจะเอาชีวิตแม่ทัพชั้นสูง ๖ ท่านตามที่บอกไปในข้างต้น

การก่อกบฏของพระยาศรีไสยณรงค์ครั้งนี้ สมเด็จพระนเรศวรได้ฟังครั้งแรกก็ไม่เชื่อว่าจะจริง ทรงทดสอบโดยการออกหมายเรียกตัวเข้าอยุธยา หากคิดกบฏก็จะไม่มา หากไม่คิดกบฏก็จะเข้ามารายงานตัว ซึ่งพระยาศรีไสยณรงค์ไม่ได้มารายงานตัว ก็ยิ่งทำให้พิโรธหนัก ให้สมเด็จพระเอกาทศรถออกศึกตะนาวศรีจับพระยาศรีไสยณรงค์ให้ได้!

มีการคาดกันว่าเหตุที่พระยาศรีไสยณรงค์คิดกบฏอาจจะมาจาก "น้อยใจ" ที่ไม่ได้ไปร่วมรบในคราปราบเขมร และหลุดคำพูดในทำนองว่า "หากไม่ทรงชุบเลี้ยงแล้วก็จะไปอยู่กับพม่า" ทำให้คนที่คิดอิจฉานำความไปทูลซึ่งก็มองได้อีกทางว่าเปนการกลั่นแกล้งทางการเมือง!

ครั้นเมื่อสมเด็จพระอนุชาธิราชถึงเมืองตะนาวศรีแล้ว ก็ทรงเกลี่ยกล่อมพระยาศรีไสยณรงค์ให้กลับมารับราชการตามเดิมจะไม่เอาความ แต่เพราะการณ์มาถึงขั้นนี้แล้วจะยอมไปก็ไม่รู้ว่าจะเป็นกลอุบายหรือเปล่า พระยาศรีไสยณรงค์ไม่ยอมรับ แต่ทว่าทหารและชาวเมืองต่างไม่อยากทำสงครามกับกองทัพอยุธยาจึงพากันจับตัวพระยาศรีไสยณรงค์ไปมอบยงค่ายหลวงพระเอกาทศรถ สมเด็จพระเอกาทศรถไม่ทรงประหารชีวิตกลับลงอาญาเฆี่ยน ๓๐ ครั้ง ความทราบถึงสมเด็จพระนเรศวร ทรงให้ลงโทษ "ประหารชีวิต" เสียบประจานไม่ให้เป็นตัวอย่าง และตั้งพระยาราชฤทธานนท์รั้งเมืองตะนาวศรีต่อไป

ยังคงเป็นปริศนาอยู่ว่า ทำไม? คนอย่างพระศรีถมอรัตน์ถึงกล้าที่จะคิดกบฏกับสมเด็จพระนเรศวร จะเพราะเหตุน้อยใจ หรือโดนกลั่นแกล้ง ก็คงไม่อาจจะคาดเดา การเมืองก็คือการเมือง มิตรรักวันนี้อาจจะเป็นศัตรูในวันหน้า ผิดใจเรื่องเล็กน้อยก็อาจจะทำให้สภาล่ม เอ๊ย บ้านเมืองเกิดสงครามก็เป็นได้

โดย : http://www.oknation.net/blog/print.php?id=630108